بس که جان کند تنم از تن و جان سیر شدم

آخر ای مرگ شتابی که ز غم پیر شدم

          خنده ی تلخ من از درد نشانی دارد

          غنچه ی خون جگرم کز همه دلگیر شدم

در بر عشق تو با آن همه تدبیر آخر 

حاصل این بود که بازیچه ی تقدیر شدم

          آسمان زیر و زبر گردی و نابود شوی

          که من از گردش تو بس زبر و زیر شدم

اندرین باغ که هر لاله به خون غوطه ور است

خوب شد خوب که چون سبزه زمینگیر شدم

          زندگانی اگر این است بدین تلخی و رنج

          دیگر ای مرگ شتابی که ز جان سیر شدم

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: