تو هماني که دلم لک زده لبخندش را


او که هرگز نتوان يافت همانندش را

 
منم آن شاعر دلخون که فقط خرج تو کرد


غزل و عاطفه و روح هنرمندش را

 




 

به دیدارم بیا هر شب

در این تنهایی تنها و تاریک خدا مانند

دلم تنگ است

بیا ای روشن، ای روشن‌تر از لبخند

شبم را روز کن در زیر تن‌پوش سیاهی‌ها

دلم تنگ است